همشهری آنلاین - حریر فروتن: شاید هم در مقالهای که ارتباط سریال را با رژیم سرمایهداری یا ماهیهای مرکب کره جنوبی بررسی میکرده است. یا شاید از مدرسه فرزندتان گزارشی از درگیر شدن دانشآموزان در تماشای محتوای خشن دریافت کردهاید. به هر حال، احتمالا این روزها با عبارت «بازی مرکب» آشنا شدهاید؛ درامی به زبان کرهای درباره گروهی از شهروندان بختبرگشته سئول که به یک بازی مرگبار کشیده میشوند. این سریال وارد فهرست سریالهای همرده «بازی تاج و تخت» شده و انتظار میرود به زودی محبوبترین سریال پلتفرم نتفلیکس شود.
این حجم از موفقیت به ظاهر شوکهکننده میآید. «بازی مرکب» سریالی است با زیرنویس، بدون پیشزمینههای اصلی و هیچ رسانه خارجی که به آن تکیه کند، با زمینهای ناخوشایند و مفهومی و گاهی بسیار خشن. پس چطور توانسته است دنیا را به تسخیر خود درآورد؟
۱. عامل نتفلیکس
شاید توجه کرده باشید نتفلیکس در جریان پخش آنلاین فیلم و سریال، بسیار کارآمد عمل میکند. ترکیب سرمایهگذاری هنگفت در تولید جهانی (۵۰۰ میلیون دلار برای کره) و الگوریتمی فوقالعاده که میداند چه چیز را در زمان مناسب به تماشاگران تحمیل کند، برای کاربران بستری بزرگ از سریالهای جذاب و با چشماندازی از موفقیت فراهم کرده است.
۲. زیرنویس دیگر ترسناک نیست
همانطور که بونگ جون-هو، کارگردان فیلم پرفروش «انگل» هم میگوید، «سد یک اینچی زیرنویسها» مدتهاست برای تماشاگران انگلیسیزبان دیگر تهدیدآمیز به نظر نمیرسد (در همین حال بقیه دنیا هم سالهاست به زیرنویس و دوبله عادت کردهاند). زیرنویس، پیشرفتی که شاید با جریان جهش نوآر اسکاندیناویایی در اواخر دهه ۲۰۰۰ شروع شد، حالا چنان محبوب و فراگیر ست که بیشتر مردم فارغ از خارجیزبان بودن سریال از آن استفاده میکنند.
۳. مخاطبان محتوای واقعگرای تلویزیون
همزمان با گیجکننده و تهدیدآمیز شدن وضعیت دنیا، دو دسته جدید از سریالهای تلویزیونی به وجود آمدهاند: گروهی در پی بازتاب دادن دغدغههای زندگی واقعی در محتوای خود هستند و دسته دیگر، دنبال ساختن راهی برای فرار از آنها. هر دو دیدگاه موفقیتآمیز بودن خود را ثابت کردهاند. سریالی مثل «سرگذشت ندیمه» که به نظر میرسید با نگرانیهای زنان در دولت دونالد ترامپ همخوانی داشته، در دسته اول قرار میگیرد و دسته دوم خوشبینی شدید «تد لاسو» یا حس نوستالژی «چیزهای عجیب» را دربر دارد. «بازی مرکب» با انتقاد شدید از سرنوشت سرمایهداری بدون شک در دسته اول جای میگیرد.
۴. نام سریال
این عنوان احمقانه اما جالب توانسته همزمان حسی کودکانه و وسوسهکننده از محتوایی شوم و ناخوشایند ارائه کند.
۵. هراس و کشتار (خون و خونریزی)
کار سریالهای کارآگاهی پر از کالبدشکافی باشد یا خشونتهای بیامان «بازی تاج و تخت»، این روزها دیگر خون و خونریزی برای تماشاگران عادی شده است. پیام اخطاری که اول «بازی مرکب» ظاهر میشود، عملا برای جذب مخاطب به کار رفته و اشاره میکند که ارزش این سریال واقعا به مرگ و زندگی است.
۶. مهمتر از همه، این واقعا یک سریال خوب است!
من چند گله از «بازی مرکب» دارم اما چون بیشتر آنها پایان سریال را لو میدهد، چیزی نمیگویم تا همه آن را تماشا کنند. به هر حال، «بازی مرکب» با فیلمبرداری بسیار خوب، شخصیتپردازی قوی و مقدار زیاد هیجان که به مخاطب منتقل میکند، اثری تاثیرگذار است. اگر تحملش را داشته باشید، «بازی مرکب» ارزش دیدن را دارد.
برگردان از گاردین
نظر شما